Onderduikers

Daarna kwamen er twee onderduikers, namelijk Jacob Hazelhoff uit Oosterwolde en Gerrit Klaas de Groot uit Veenhuizen.

Jacob Hazelhoff was werkzaam bij de Heidemij en moest in september 1942 als dwangarbeider naar Duitsland. Hij werd ondergebracht in het overnachtingskamp Wuhlheide , Friedrichsfelde Ost, Berlijn Karlshorst, waar ook Willem Lezwijn uit Haulerwijk werd geplaatst.

Jacob werd eerst tewerkgesteld als vrachtwagenchauffeur in Berlijn. Hij moest 's nachts melk bezorgen bij scholen voor de schoolkinderen. Later kwam hij bij een aardappelhandel van de fam. Faustmann

Toen Faustmann door de Wehrmacht werd opgeroepen en zijn bedrijf niet kon voortzetten, meldde Jacob zich niet bij de autoriteiten maar verving hij Willem Lezwijn bij diens werkgever Otto Linde. Lezwijn kon met verlof naar Nederland maar moest wel voor een vervanger zorgen. Hoewel Lezwijn van plan was om in Nederland onder te duiken dook hij na zes weken toch weer op in Berlijn en moest Jacob zich alsnog melden voor een andere baan. Die kreeg hij bij het transportbedrijf van Hermann Schleidt in Groszberen , een plaats ten zuiden van Berlijn. Schleidt had een vergunning voor Ferntransport dus kwam Jacob met zijn vrachtwagen in heel Duitsland en zelfs in Frankrijk. Zijn vrachtwagen  as een Tatra, met twee aanhangwagens erachter, die reed op een houtgasgenerator. Harder dan 40 km per uur ging het niet. Door de toenemende bombardementen van de geallieerden op Berlijn werd het Schleidt te heet onder de voeten. Hij vertrok met zijn gezin en met Jacob en de Tatra naar zijn huis in het zuiden van Polen, in de omgeving van Katowice, 20 kilometer van het concentratiekamp Auschwitz.

Het transportbedrijf werd hier voortgezet en Jacob moest wel eens goederen halen van het spoorwegstation van Auschwitz, waar ook gevangenen van het concentratiekamp aan het werk werden gezet.

Toen Jacob begin 1944 toestemming kreeg voor een verlof in Nederland, besloot hij om niet meer terug te keren en dook hij onder in Ruinen. Toen het daar te gevaarlijk werd kon hij terecht bij zijn zwager en schoonzus in het Blauwe Bos.

Gerrit Klaas de Groot was werkzaam als klerk bij de Rijkswerkinrichting te Veenhuizen, hij was pas afgestudeerd aan de Hogere Burger School. (H.B.S.) Daar hij in dienst moest bij de Arbeidsdienst en dat niet wilde, dook hij onder bij de familie Haze in het Blauwe Bos.

Overval

Op donderdag 29 juni 1944 werd op de boerderij een overval gedaan door vier landwachters uit Haulerwijk, namelijk Heine Hut, Lammert van der Velde, Jan Dermois en Pieter van der Heide.

Jacob en Gerrit sloegen op de vlucht en renden naar een midden in de weilanden gelegen bosje. De landwachters zetten de achtervolging in en schoten met hun jachtgeweren op de vluchtelingen, maar troffen geen doel.

Even achter het bosje lag een open heideveld. Gerrit durfde niet verder en bleef in het bosje achter, terwijl Jacob naar het heideveld rende en zich verderop in een greppel verborg. Dit is zijn geluk geweest want de landwachters doorzochten het bosje en Gerrit werd door hen gevonden en gevangengenomen.

Jacob is tot aan de volgende morgen, tot het licht werd, in de diepe greppel blijven liggen en is toen naar de boerderij gelopen van Johannes Haze in het dorp Haulerwijk en heeft zich verstopt in het varkenshok. Johannes Haze trof hem daar later in de morgen aan.

De vader van Johannes, Jurjen Haze, heeft Jacob later op de dag gebracht naar Riekele Haze te De Wilp. Zwaantinus, Johannes en Riekele waren broers.

Na een week is Jacob door zijn verloofde Corrie Keizer naar een nieuw onderduikeradres gebracht, bij Evert en Coba Haveman in Wapse. Met een vervalst persoonsbewijs ging hij hier als boerenknecht aan de slag. Toen later ook boerenarbeiders werden opgeroepen om loopgraven te graven werd het ook daar te link en is hij ondergedoken bij zijn beppe van der Waag aan de Duistereweg in Oosterwolde. Jacob is hier gebleven tot aan de bevrijding van Oosterwolde op vrijdag 13 april 1945.

Gerrit Klaas de Groot is opgebracht naar het Huis van Bewaring in Leeuwarden, daarna werd hij afgevoerd naar een kamp in Ommen (kampnr. 2807, blok 8). Op dinsdag 18 juli 1944 werd hij naar het concentratiekamp Amersfoort gebracht, van daaruit naar het Duitse concentratiekamp Neuengamme.

Tijdens een transport naar een andere bestemming, in verband met het naderen van de geallieerde legers, is hij aan boord van de Cap Arcona om het leven gekomen op 3 mei 1945 bij Neustad (Dsld). Het schip is door geallieerden gebombardeerd en de meeste gevangenen zijn verdronken.